Weet je nog hoe je eerste raadsvergadering was?

Nou, dat kan ik mij nog als de dag van gisteren herinneren. De Spanning die ik voelde toen ik werd beëdigd, de trots die ik voelde bij bestuursleden dat de ChristenUnie Midden-Drenthe voor het eerst daadwerkelijk vertegenwoordigd was in de raad en mijn nieuwsgierigheid in hoe een gemeenteraadsvergadering verloopt. Ik had geen idee welke taak nu precies op mijn schouders rustte. En ik had en heb het vertrouwen dat, na zoveel pogingen om in de raad te komen door het GPV en de CU, het Gods leiding is dat wij nu onze plaats innemen in de raad.

De ChristenUnie zit met jou voor het eerst in de gemeenteraad, hoe is dat voor de partij?

Tja, dat is een vraag die ik graag doorspeel naar de leden van de partij: hoe ervaart u de bijdrage van ons als fractie en met mij als spreekbuis van de fractie? Hoort u goede berichten over onze bijdrage, leest u wel eens iets over onze bijdrage tijdens een debat en belangrijker nog, vindt u dat u op de juiste wijze wordt vertegenwoordigd door ons als fractie en mij als spreekbuis van de fractiestandpunten?

Hoe ervaar je het politieke spel na ruim vijf jaar?

Vroeger heb ik thuis heel veel Monopoly en Risk gespeeld. En gemeentepolitiek lijkt verdacht veel op deze bordspelen, al is het spel in de praktijk minder zichtbaar. Gemeentepolitiek gaat veel over geld, zoals bij Monopoly. Er is een budget en je probeert zo zinvol mogelijk geld te besteden. Dat geld hoort voor de inwoners van onze gemeente goed besteed te worden, van onderwijs tot brandweer, van buurthuis tot brugdek en rotonde.  Nu zijn er altijd meer wensen dan er geld is. En dan denk ik aan Risk. Wanneer je jouw legers (geldelijke middelen) inzet in het ene werelddeel, bijvoorbeeld schoolgebouwen en zorg voor de minima, dan haal je geld weg of houd je minder geld over voor bijvoorbeeld het asfalteren van wegen.  En die afwegingen worden gemaakt. Soms in de raadszaal, soms via de mail en soms op diverse andere bijeenkomsten informeel. Maar uiteindelijk, en zo hoort het ook, worden ze formeel gemaakt. En ja, politiek bestaat uit mensen en verschillende partijen, verschillende ideeën en visies en verschillende persoonlijke karakters. Dat maakt politiek tot een bijzonder geheel aan factoren die tot nieuw beleid leiden.

Wat houdt christelijke politiek in de gemeente in?

Het christelijk karakter in onze bijdrage aan het debat bestaat uit vooral zorg hebben om de naaste, die zien als gelijke aan jezelf. Dat betekent aandacht voor armoedebeleid en gelijke kansen voor jongeren om te kunnen sporten, ongeacht het inkomen van de ouder(s). Maar ook de toon van het debat is iets waar je als christen je eigen rol in hebt te vervullen: letten op je woorden, het terecht wijzen van iemand die te fatsoensnormen van debatteren overtreedt. Of bijvoorbeeld geen lange tenen hebben wanneer je onbehoorlijk bent behandelt, maar vergeven en verder gaan met het doel dienstbaar te zijn aan de inwoners, christen of niet-christen. Want we zijn partij voor alle inwoners.

Het is het met samenwerken met andere partijen?

Prima wanneer het gaat om standpunten die wij delen. Zo hebben wij moties samen met bijvoorbeeld GroenLinks, PvdA, CDA of zelfs de VVD ingediend en veelal zijn deze moties aangenomen. Het devies is: ga niet op eigen houtje in de politiek aan het werk maar zoek aansluiting bij andere partijen. Tegelijkertijd varen wij een eigen koers die steeds stabieler wordt: wij weten wat we willen, het verkiezingsprogramma is ons uitgangspunt en als een andere partij daarvan afwijkt, dan zullen wij elkaar tijdens het debat wel treffen maar niet samen opgaan.

Is het raadslidmaatschap voor je te doen, je hebt een volledige baan!

Raadslidmaatschap ben je niet in deeltijd, het nestelt zich in je persoon. Dat is effectief, tijdrovend, soms frustrerend voor mijn directe omgeving, maar voor mij de enige manier om raadslid naast een groot gezin en mijn werk op de hogeschool te kunnen zijn. Het effect is dat mijn route tussen Zwolle en Smilde regelmatig wordt gevuld met telefoontjes. Het betekent ook dat ik voordat ik aan het werk ga, even de mail check en ’s avonds laat nog een laatste mail verzend om zo goed mogelijk op de hoogte te blijven van al het nieuws. Politiek kan binnen een half uur van rustig naar heel hectisch opschalen, bijvoorbeeld als een wethouder aftreedt en direct de pers mij vraagt om mijn mening.

Ben je als oppositiepartij in gevecht met het college of met andere raadleden?

Gevecht? Nee, het is niet het Italiaanse parlement waar mensen soms fysiek met elkaar op de vuist gaan. En ja, er zijn partijen die elkaar er verbaal behoorlijk van langs geven. En was het op inhoud, dan kan dat prima, maar er zijn raadsleden, helaas ook in Midden-Drenthe die onderwerp en persoon te vaak verwisselen. En dan krijg je op de persoon gerichte reacties.

Zelf ervaar ik geen gevecht, maar wel verschillen van inzicht die regelmatig tot stevige debatten leiden. Maar dan is het voor mij om het even of het een oppositiepartij of een coalitiepartij is, het debat is er voor mij niet anders dan: geven van een onderbouwde mening, luisteren naar tegenargumenten, toegeven als je iets verkeerd hebt gezien, en de ander proberen te overtuigen als zij naar mijn idee een verkeerde afweging maken.

Als je terugblikt, wat waren voor de partij belangrijke gebeurtenissen in de raad?

Er zijn diverse momenten te noemen, bijvoorbeeld de herverkiezing waarin wij tegen een landelijke trend in, procentueel gestegen zijn met het aantal stemmen. Maar ook de momenten dat je als kleinste fractie in de raad een politiek thema op de kaart zet: denk maar aan de zorgen rondom de Gemeentelijke Kredietbank (de schuldhulpverlening), of Norgerbrug (ontsluiting van de wijk Kloosterveen te Assen op grondgebied van de gemeente Midden-Drenthe), maar ook de besteding van cultuurgelden binnen het ICO en de motie om het bestuursakkoord met het rijk niet te ondertekenen, zomaar een greep uit vele onderwerpen waar wij het initiatief in hebben genomen.

Hoe ervaar je de collegialiteit in de raad?

Positief maar wisselend. Op zich is iedereen van goede wil, maar er is een groot verschil hoe verschillende fracties politiek bedrijven: inhoudelijk of op oneliners gebaseerd. Inhoudelijke politiek is zeer te waarderen: onderbouwen van standpunten, uitwisselen van meningen en elkaar gunnen dat er verschillen van inzicht zijn. Maar ik heb een gruwelijke hekel aan reacties van partijen die geen idee hebben waar ze het over hebben: moties die gewoon NIET kunnen technisch gezien, en slordige redeneringen om vooral aandacht van de pers te krijgen. Ik moet bekennen, dan ben ik niet collegiaal maar glashard in mijn reactie naar een dergelijk raadslid.

Wat is er anders nu de ChristenUnie mee doet?

Weinig en veel. Weinig omdat je als kleinste partij geen schijn van kans maakt om 2 uur ’s nachts de horeca te sluiten in je gemeente, de actie “tijd voor twee”. Veel wanneer het gaat om aandacht vragen om een minderheidsgroep in de gemeente: houd rekening met zwemlessen die op zondag zijn gepland, dan sluit je een doelgroep uit. Of denk aan het aanslingeren van het debat rondom een gokhal in Beilen: dan zij wij de enige partij die hierover een stevig debat voert, de overige partijen vinden het een geweldig idee, ook een christelijke partij als het CDA.

Bevalt de constructie met de commissieleden die geen raadsleden zijn?

Ik durf de stelling aan dat de ChristenUnie twee raadszetels heeft aan invloed in de politiek. Henk Heideveld is een volwaardig raadslid, maar omdat we één zetel hebben, kan hij niet deel nemen aan de raadsvergadering. Maar bij alle andere bijeenkomsten is Henk altijd aanwezig. Een graag gezien commissielid en iemand met veel inhoudelijke kennis en inbreng. Ik heb vele keren tegen Henk gezegd, wanneer we weer eens een lang telefonisch overleg hebben in de auto van ons werk afkomend, dat zonder zijn bijdrage ik niet zo kan functioneren als ik nu doe, maar dat geldt ook voor alle overige schaduwfractieleden en het bestuur.

Niemand vertrouwt politici lijkt het wel, wat vind jij daar van?

Mijn indruk is dat dit sterk verschilt per partij. Ik heb niemand horen klagen over André Rouvoet of Arie Slob of bijvoorbeeld Joël Voordewind. Maar wel over Wilders of bijvoorbeeld het CDA. Ja, landelijk gezien maken politici er ook wel een potje van vind ik. En lokaal beticht ik enkele partijen wel van de schijn oproepen van cliëntelisme. En dat is niet goed vind ik, dat bevestigt het beeld van niet te vertrouwen politici. Ik ervaar dat vertrouwen te voet komt en te paard vertrekt, en ook in Midden-Drenthe is dit voorgekomen, helaas.

Is het wel leuk, of is het hard werken zonder resultaat en geen waardering krijgen?

Hard werken kan leuk zijn is mijn ervaring, en waardering, ja dat is leuk maar niet de reden dat ik raadslid ben: mijn functie als raadslid ervaar ik als een roeping die ik als christen mag vervullen, en daar ben ik dankbaar voor, daar geniet ik van, daar ga ik voor en daarin wordt ik geleid. Maar ik doe het niet alleen, ook alle mensen die in de schaduwfractie en het bestuur zitten, ervaar ik als een geschenk van God in het kunnen bijdragen aan het vorm geven aan christelijke politiek in de gemeente Midden-Drenthe.