Apart gevoel

smileyszaterdag 13 maart 2010 21:05

Het geeft mij een apart gevoel om na vier jaar weer de eed uit te mogen spreken om door te gaan met het gemeenteraadswerk. Apart omdat enerzijds het een geweldig moment is dat ook de komende vier jaar wij op eenzelfde manier mogen doorgaan met ons "geluid" te laten horen als christen in de raad. Anderzijds zijn er vele nieuwe raadsleden waardoor het enige tijd zal kosten voordat ik hen allen goed ken als persoon en als gemeenteraadslid. Welke expertise hebben zij, wat zijn hun ideeën en ook belangrijk, hoe goed kunnen zij communiceren en bieden zij ruimte voor debat?

Na een drukke periode van campagne voeren en met de "crew" op allerlei manieren onze visie uitdragen, is het nu een tijd van afwachten welke coalitie eruit zal komen. Vandaag lees ik in de krant dat Jannes Pit officieel voorgedragen is als kandidaat-wethouder.

Als persoon gun ik hem dit van harte. Jannes is een griffier geweest die met name voor de raadsleden altijd klaar stond. Of deze keuze politiek gezien nu zo verstandig is, dat waag ik sterk te betwijfelen. Een aspirant wethouder die al eens bij andere partijen heeft "geshopt" is naar mijn mening minder geloofwaardig als wethouder namens de VVD. Het lijkt me voor Emco Dolfing lastig om hiermee om te gaan. Maar waar ik mij veel meer zorg om maak is het feit dat een voormalig griffier nu als collegelid in dezelfde organisatie met dezelfde ambtenaren vanuit een geheel andere verantwoordelijkheid zal dienen te werken. Horende de geluiden uit het ambtelijk apparaat, wordt deze situatie niet bepaald als wenselijk ervaren. Naar wij hopen, zal het bestuur van de VVD zich beraden op haar (onjuiste) keuze en met een alternatieve kandidaat komen. In de provinciale staten zijn prima alternatieve opties aan wethouders heb ik vernomen. Maar of het bestuur zo verstandig is, ik waag het te betwijfelen. Natuurlijk zullen wij de komende periode constructief met deze wethouder samenwerken, daar is geen twijfel over mogelijk. Maar of de verhoudingen in het college en in de ambtelijke organisatie in een tijd van politiek spannende bezuinigingsjaren consistent zal blijven, laten wij het beste hiervan hopen. Aan ons zal het in ieder geval niet liggen!

 

Gert Jan Bent       

« Terug