Heeft u dat ook? Je zet het journaal nog niet aan of je hoort rampzalige berichten over de economie. De poging van Emiel Roemer om de miljardensteun om  te zetten in ‘duizenden miljoenen’ is een zinvolle poging om in te laten zien dat het onvoorstelbaar grote bedragen zijn. En wat de toekomst brenge moge... ? Vele economen doen allerlei voorspellende uitspraken met één gezamenlijke afsluiter: ‘ja, we weten het natuurlijk niet zeker’.

Toen ik afgelopen week met onze oudste dochters een tweedaagse fietstocht heb ondernomen naar de Noord-Hollandse kust dacht ik soms even aan het economisch wereldprobleem. Vragen als: hoe zal de wereld er voor onze kinderen en kleinkinderen uit zien? Hoe veilig is onze wereld over enkele decennia? Of hoeveel welvaart bestaat er dan nog? Maar hoe relatief is een economische crisis? U en ik hebben nog een dak boven het hoofd, maar in Haïti dan? Wij hebben een stevige Afsluitdijk maar vorig jaar Pakistan dan? Wij konden op de fiets genieten van de omgeving, een lunchpakket meenemend, maar al die mensen in de hoorn van Afrika dan die geen eten onderweg hebben? Wij kunnen in vrijheid zeggen wat we denken en op het journaal zien wat er gebeurt, maar in Syrië dan? U begrijpt: ook ik maak mij zorgen om de wereldeconomie, om de Griekse schuld en de toekomst voor mij en mijn gezin zoals mijn pensioen. Maar waar is mijn vertrouwen dan? Weet ik als christen niet beter? Is door alle eeuwen heen niet gebleken dat de wereld wordt geleidt en niet zichzelf leidt? Ja, soms is dat moeilijk voor te stellen zoals in ‘40-‘45 maar altijd weer is er licht na diepe duisternis.

En eerlijk, ik heb genoten van de fietstocht. Diep dankbaar voor wat God ons als gezin geeft aan gezondheid, vakantietijd en plezier onder het fietsen. Ik hoop dat met mij vele mensen, het nieuws horend, de krant lezend, blijven zien dat iedere dag een geschenk is waar wij van mogen genieten. En ook voor mij geldt: het is soms leren om te genieten, maar dan heb je ook wat…

Gert Jan Bent