Zondag-rust... maar niet voor een ieder?
Ik lees in de krant van Midden Drenthe dat ondernemer Mulder zondags de winkel deels open heeft.
Daar heeft deze ondernemer het volste recht toe. De discussie rond zondagsrust is allang voorbij. Het is geen onderwerp meer op de agenda van gemeenteraden, dat hebben we allang gehad. Ik kan mij de discussie nog herinneren van wel of niet kermis op zondag of zwembad open. Toen ging een groot deel van de bevolking nog naar de kerk op zondag. Toen had men zondagsrust nodig. Waarom toen wel eigenlijk en nu niet meer? Werkte men toen harder door de week? Zodat men zondags rust nodig had?
Ach, we kennen de antwoorden wel. Ook kennen we de argumenten, de voors en tegens om een bedrijf in bedrijf te laten zijn. En dan denk ik beslist niet alleen aan de winkelier. Het gaat ook om het personeel van deze bedrijven die van heinde en ver moeten komen om het bedrijf draaiende te houden en/of te bevoorraden. Bij de sollicitatie wordt je al gescreend of je op zondag wilt werken of niet. En áls je er al werkte heb je vaak geen keus.
Het “werkt” ver door en ik durf met zekerheid te zeggen dat er geen brood meer om verkocht gaat worden. Ook geen grotere koelkast of TV scherm. De omzet zal verschuiven en dus uiteindelijk meer gaan kosten. Al was het alleen al om de verspilde energie, aan- en afvoer, verlichting etc.
Doe mij maar de zondagse rust. Ik koop op zaterdag wel mijn ‘verse’ broodje en stop die zelf in de oven. Kan die bij de super mooi uitblijven, lekker rustig daar. Ik gun een ieder een fijne zondag (mijn kinderen weten gewoon dat ik zondags het vlees snij en dat ik altijd thuis ben) om lekker tot rust te komen. Maar ook om gewoon zondags met z’n allen rustig naar de kerk te gaan. Dan is daarmee de zondag toch wel een bijzondere dag, maar jammer genoeg niet voor iedereen.
Henk Heideveld