Door: Ageet van Dijken, raadslid ChristenUnie Midden-Drenthe

Zaterdag 24 september was het 'burendag'. Het bekende spreekwoord “een goede buur is beter dan een verre vriend” zegt dat je van je buren meer en beter hulp kan verwachten dan van een vriend die ver weg woont. Maar kennen wij onze buren? Helpen wij ze ook als onze buren daadwerkelijk hulp nodig hebben? Helpen ze ons wanneer wij daarom vragen?

In de afgelopen tijd hebben ook in onze gemeente veel mensen nieuwe buren gekregen. Nieuwe buren die niet verhuisd zijn vanuit dezelfde gemeente of hetzelfde land, maar buren die komen vanuit het buitenland. Buren die gevlucht zijn, omdat het in hun land niet meer veilig was.

Vraagt u zich wel eens af: ’Wat voor buur ben ik? Laat ik mijn ras of nationale achtergrond bepalen wie mijn naasten zijn? Beperken zulke factoren mijn verplichting een medemens te helpen die in nood verkeert? Doe ik mijn best om een goede buur te zijn?’

We moeten ons erop richten een goede buur te zijn. Dat kan er ook toe bijdragen dat we goede buren hebben. Bijna 2000 jaar geleden beklemtoonde Jezus dat belangrijke beginsel voor menselijke betrekkingen in zijn beroemde Bergrede. Hij zei: „Alle dingen dan die gij wilt dat de mensen voor u doen, moet ook gij insgelijks voor hen doen” (Mattheüs 7:12). Door anderen waardig, vriendelijk en met respect te behandelen, moedigt u hen aan u net zo te behandelen.

In het artikel „Heb uw buurt lief”, gepubliceerd in het tijdschrift The Nation Since 1865, noemde de journaliste en auteur Lise Funderburg een aantal eenvoudige dingen die kunnen worden gedaan om het gemeenschapsgevoel te bevorderen. Ze schreef: „Ik wil dat ... de snijpunten liggen in de talloze kleine gunsten die buren elkaar bewijzen — de krant naar binnen brengen, op de kinderen passen, een boodschap doen. Ik wil deze nabijheid in een steeds afstandelijker wereld, waar gemeenschappen kwetsbaar worden gemaakt door angst en misdaad.” Ze voegt er dan aan toe: „Je moet ergens beginnen. En dat kan net zo goed bij de buren.”

Goede buren, dankbare ontvangers

Het zou ideaal zijn als iedereen hulp en geschenken zomaar dankbaar aanneemt. Helaas is dat niet altijd zo. Veel aanbiedingen van hulp en goedbedoelde geschenken zijn zo ongunstig ontvangen dat de oprechte gever misschien denkt: ’Dat doe ik nooit weer!’ Al uw pogingen om te zwaaien en uw buren vriendelijk te groeten ontlokken soms misschien niets dan een aarzelend knikje in uw richting.

Maar in veel gevallen is de ontvanger niet echt ondankbaar, hoewel dat op het eerste gezicht misschien zo lijkt. Hij kan vanwege zijn culturele achtergrond terughoudend of slecht op zijn gemak zijn en zich daarom wat ongeïnteresseerd en ogenschijnlijk onvriendelijk gedragen. En sommige mensen vinden uw vriendelijkheid wellicht ongebruikelijk in deze ondankbare wereld, of twijfelen zelfs aan uw motieven. Ze moeten misschien enigszins gerustgesteld worden. Het kan dus tijd en geduld vergen om een goede verstandhouding op te bouwen. Maar buren die de kunst leren verstaan gulle gevers en dankbare ontvangers te zijn, bevorderen een vredige en gelukkige sfeer in de buurt.

Het is goed in uw buurt vriendelijkheid te betonen!